A6S Post-Koningsdag-Wargame-Vrijmarkt: To Have Or Have Not

Een van onze leden had onlangs een uitstekend idee: waarom organiseren we niet een keer een wargame-vrijmarkt, liefst na Koningsdag? Dus afgelopen weekeinde was het zo ver: miniatuurkoningsdag, om je tinberg- en plasticsoep te verkleinen en tegelijkertijd weer aan te vullen met tweedehands materiaal van andere grootverzamelaars. Showpiece was wat mij betreft de set met vintage tinnen Space Marines, dertig jaar oud of zo, ongeschilderd. Ik had het puur uit hebberigheid bijna gekocht, ook al speel ik vooral 1,815K en 1,940-1,945K, en niet dat moderne 40K :-). Het idee is voor herhaling vatbaar.

Eltjo probeerde me daarna te verslaan in een 1809 Sharp Practice skirmish, Er ging iets mis in zijn plan en opeens stond zijn colonne inclusief bevelhebbers dwars in het schootsveld van mijn vuurpeloton. Zittende eenden in het veld schudden hun hoofd; kleiduiven lachten in hun vuistje; en mijn dobbelstenen rolden genadeloos veel meer zessen dan statistisch voorzienbaar – ik heb daar een naam in hoog te houden. I love it when a plan falls to pieces. Tsjakka!

Ook op andere tafels rolden dobbelstenen: Team Yankee, Infinity, Silver Tower, 40K, Bolt Action, van alles eigenlijk. Zie de mugshots hieronder. Mijn god, wat word je knap van wargamen!

Danes Win Big Dutch Sharp Practice Game Day

Our club Napoleon Eltjo organized 23/3 a grand Sharp Practice ’tournament’ day – all casual gaming of course, but with a series of linked tables that influenced the overall outcome of the battle(s). The games were based on the 1809 Campaign. 22 participants from Amsterdam, several from the UK that is now part of Europe but soon a place in hell, and others from towns like Meppel which is hell already :-).

Prussians charged, French ate Brits for lunch, Brunswickers were chased away, Austrians made schnitzel from the Westphalians. Result? “Wargame is a simple game: 11 vs 11,  about 90 minutes, a couple of dice, and in the end the Germans Danes win”.

Beter dan Murphy’s Heroes: chocolade- en aardbeientaart

Berenmuts op wacht bij Kwekkebooms chocoladetaart

Madrid is natuurlijk een prachtstad, maar in Amsterdam speelt Ajax en in Madrid speelt Real. Delft is natuurlijk ook een prachtstad, maar in Delft speelt Murphy’s Heroes en in Amsterdam spelen wij. Amsterdam heeft Delft dit weekeinde een taartlesje geleerd.

De Heroes – ook wel bekend als de ‘Stadhouderlijke’ – steken namelijk al jaren armere wargameclubs de ogen uit met wekelijkse appeltaart. Wij Amsterdammers zijn daar gisteren VET overheen gegaan met de ALLERBESTE Amsterdamse chocolade- en aardbeientaart, ongeveer 4 keer lekkerder dan 1 appeltaart. In de wargametaartcompetitie hebben wij aldus tegen de anorexe Delftenaren een klinkende overwinning behaald. Een daverende stunt, aldus internationale waarnemers. Een bijzonder smakelijke stunt bovendien die geheel past bij ons VIJFJARIG BESTAAN.

Op zaterdag 1 maart 2014 hadden we onze allereerste wargamedag, ziehier onze eerste internetaankondiging op GWHobby. De Hired Guns kwamen toen ook langs. We begonnen in 2014 met lappen van de markt, huisgemaakt terrein, papieren gebouwen en veel lol natuurlijk. De lol is gebleven. Het terrein is verbeterd, neem dit nou:

Of deze:

 

 

 

Of dit!

Nieuwe terreintechnieken dienen zich aan. Max had een 3D-geprint scheepswrak met fantastische details:

De 40K-tafel van hem & Krisztyian was overigens indrukwekkend.

Alessio en Dino hakten op elkaar in:

Chris was een keertje terug uit Londen

En we hebben een nieuw lid, Robert Beckman uit Den Haag.

(twee geweldige foto’s van Eltjo, mooi nieuw toestelletje heeft hij)

Jonathan dacht eenvoudig van Björn te kunnen winnen – hier staat hij dreigend voor zijn prijzenkast met eerder gewonnen trofeeën. Uiteindelijk verloor hij kansloos van Amsterdams grootste 40K-talent. Jonathans enige trofee was een extra rimpel op zijn toch al zeer gerimpelde voorhoofd.

Ook twee weken geleden was het weer druk, met 40K, Blood & Plunder, Flames of War en Spearhead! Een korte impressie:

             

Tot over vijf jaar de volgende keer!

PS op 23 maart is een extra clubdag met zes tafels Sharp Practice onder de bezielende leiding van organisator Eltjo! Je kunt nog steeds komen, want voor iedereen is een eenheid. Doe mee!

Poldercon 2019: last impressions

Er staat straks een gebroken man in de rechtszaal.

Vandaag moet ik weer gewoon werken en rechters overtuigen – maar misschien praat ik wat langzamer straks omdat ik gisteren drie sessies Slag bij Arnhem leidde. Ik voel me nu zoals John Frost zich na 9 dagen voelde. Ik weet het – ik ben een mietje.

Paar fotootjes, gejat van Gerco en Pijlie.

Dit is mijn eigen 6mm-tafel, waar ik de afgelopen maanden keihard aan gewerkt heb, tot zondagnacht 5 uur aan toe om uit te selecteren wat ik naar Utrecht mee kon nemen, lopend en met de trein.

Regelset was Blitzkrieg Commander II, in feite Warmaster in WO2-uitvoering.

Voor wie Warmaster niet kent: het lijkt op de Black Powder-regels, met een commandant die een groepje eenheden aanstuurt en voor iedere opdracht met twee dobbelstenen moet dobbelen onder zijn Command Value, doorgaans 8 of 9. Wijs geworden door een paar proefsessies had ik een scenario met overwinningsvoorwaarden waardoor je over de Arnhem-slagveld flexibel moest manoeuvreren – één van de grote voordelen van deze piepkleine 6mm-schaal. Je beweegt. Je hebt een slagveld. Je hebt doelen.

Het fijne van hosten is dat je in verschillende sessies met verschillende spelers en hetzelfde scenario een goede indruk van de sterktes en zwaktes van je regelset krijgt. Ik vond BKC gisteren een prettig systeem dat eenvoudig en snel te spelen was. Iedereen leek het vanaf beurt 2 te begrijpen. Het dwingt om troepen te concentreren op kritische punten. Het is bovendien best een ‘sociaal’ ‘casual’ systeem, met onverwachte gebeurtenissen zoals ‘blunders’ waardoor eenheden opeens heel andere dingen doen. Dat maakt het leuk.

De zwakte bleek in spelletje 2 en is eigenlijk de bekende zwakte van de Warmaster/BP-spellen. De Duitse verdediger in die sessie kon steeds niks of vrij weinig: beide Duitse bevelhebbers haalden steeds hun Command Value niet, terwijl de Britse tegenstander dat wel deed, en moesten dus vrij lang wachten voordat ze zelf heel kort (want dobbelsteen rolt verkeerd) aan de beurt waren.

De twee andere sessies waren best geslaagd omdat het meer gelijk opging, de spelers het mislukken van een CV-worp gewoon lollig vonden (het gaat er niet alleen om hoe de regels zijn, maar ook hoe je er mee omgaat) en er veel beweging was. Ik denk zelf dat de regels vooral werken als je alle 12 beurten doet (we kwamen nu steeds tot beurt 4 inclusief uitleg) omdat in de loop van het spel de krijgskansen keren en beide partijen soms sneller, soms langzamer kunnen zetten. Een proefspel in Amsterdam twee weken geleden was spannend tot de allerlaatste beurt. Zo hoort het.

Verder denk ik nu dat je – zoals met alle Warmaster-BP spellen – de leukste games hebt als je met 3 tegen 3 en relatief kleine korpsen speelt, dan is iedereen vrij snel aan de beurt en is er altijd wel een korps van één van beide kanten die iets kan doen. Nuttige leerervaring, daarom.

Eltjo deed SP2-sessies, hierboven schoof spelontwerper Richard Clarke van 2FL aan. Fred W heeft twee sessies Sword & Spear gegastheerd.

Verder heb ik gezellig geoudehoerd met Joris van 9th Age en strijdbijlen begraven, een prima bezigheid op wargame-dagen. Mooi aan Poldercon vind ik dat ik mensen met wie je anders alleen (on)aangenaamheden op internet uitwisselt, nu een keer persoonlijk de hand kunt schudden. Ergens in 2019 ga ik tegen Joris een 9th-age battle in Amsterdam doen. En hem verslaan natuurlijk, dat spreekt!

Ah – de bode roept. Tijd voor werk…

PS: we staan in het NRC.

Clubdag 20-1-19: Bloed, plundering en een gebroken oor

Zoals in iedere goed functionerende democratie begonnen we het jaar met een algemene ledenvergadering, dit op aanraden van onze goede kameraad Kim-Jong-Un uit het verre Noord-Korea. Hieronder een foto van de bijeenkomst, gemaakt vanaf ons bestuurspodium.

Vlnr: Jonathan, Marc, Rogier, Steve, Björn en Max

Jonathan (die van de website) maakte ondertussen een foto van ons, Dino, Eltjo en uw aftredend lichtend voorbeeld voorzitter, vanuit de zaal.

(Dino is die knappe, naakte man in het midden. Zonder petje ditmaal).

Wij spraken onze beminde gelovigen toe. Het ging en in als Gods woord in een ouderling. Managementsamenvatting: het gaat goed met de poen (penningmeester Maarten zit nu echter  met de clubkas in Berlijn) we groeien (naar 35-40 leden, ook gisteren kwam er weer een lid bij, welkom Alan) en we willen vaker/langer/meer wargamen, dus Dino en Eltjo gaan met Pontania kijken wat er mogelijk is.

Wel zullen we het sleutelbeheer moeten herorganiseren en uitbreiden. Steunpilaar MarkN stopt overigens als sleutelman, na drie trouwe jaren als doorman / bouncer. Hij gaat in plaats daarvan Flames of War-tanks schilderen.

Eltjo kwam met het plan voor een swingers-club (niet voor niet heten we de Amsterdamsexshooters) om te zorgen dat verstokte historici 40K (her)ontdekken en verstokte 40K-ers de Space Marines van de slag om Iwo Jima en de 40K-kleuren van de Slag bij Waterloo gaan waarderen. Bovendien leer je zo meer andere wargamers kennen dan je eigen vaste tegenstanders. Goed plan, Eltjo!

Terzijde: de management-samenvatting van de bijbel is dat je op het eind toch gekruisigd wordt, ook al doe je een leven lang je best.

Daarna werd het tijd voor Eenige van Onsche Reegelmaatige Oorlogsch-Speelen bij ons Genootschap tot Algemeen Nu en Genoegen “Amsterdam Zesch Schieters”. Fotoverslagje:

Ik deed met Alan en MarcH Arnhem/Blitzkrieg Commander. Marc probeert een gat te graven in de tafel. Alan kijkt toe. ‘Monty’ Marc won in de allerlaatste beurt. Ciffhanger tot op het laatste moment. Daarom erg leuk.

Dino veinsde belangstelling te hebben in de 40K-manoeuvres van Utrechtse bezoeker Nicolai, maar hield stiekem zijn billen warm. NIET OP DE VERWARMING LEUNEN DINO! DAAR GAAT HIJ KAPOT VAN….!

Jonathan en Björn deden iets met robotten. Kort gezegd kwam het scenario er op neer dat het transgender-robotten waren die opkwamen voor de rechten van de LHBQT+ robots, maar aangevallen werden door boze witte mannen. Rechtvaardigheid overwon, dus dat zullen wel weer de boze witte mannen geweest zijn.

Gelukkig zijn wij genderneutrale wargamers.

Alessio bewoog zich weer eens slepend op zijn knokkels voort. De gehele evolutie van aap naar mens is aan Italië voorbijgegaan.

Mark en Steve probeerden door de Bolt-Action-bomen het bos te zien. Rob en Rogier hadden ondertussen zo te zien zo’n kenmerkende wargamersdiscussie. “Hier staat het toch echt. Pagina 45. Een +2 modifier op charge als de verdediger een -1 Conscript zonder Evasion heeft en veterlaarzen met kruisgeknoopte veters heeft. Dus jouw hele eenheid is weg en je hebt totaal maar dan ook totaal verloren!” Ja – leer mij Rob kennen.

Het spel van Rob en Rogier heet Blood & Plunder. Mooie tafel trouwens (maar hoe zit het met dat oranje rechtsachter? Is dat weer iets van Dino op die centrale verwarming?)

Eltjo zat eenzaam in een kamertje Napoleontische Mecklenburgers of Baadermeinhofers (daar wil ik van af zijn) te plakken voor zijn Sharp Practice-dag. Ik ga er een paar speedpainten.

Tenslotte nog een geheel ondemokratiese nagekomen bestuurdersbeslissing na afloop van ons clubdagje: de ‘gebroken oor’-wisseltrofee met bovenstaand oud logo voor de meest waardevolle speler van afgelopen jaar is bij deze door mij toegekend aan RobG, na een jaar lang in handen te zijn geweest van MarkN. Reden: het onlangs eigenhandig opbouwen van twee kasten waardoor wij tot in lengte van dagen ons terrein op fatsoenlijke wijze kunnen opslaan. Daarmee word je met een straatlengte voorsprong speler van het jaar. Het is gezien, het is niet onopgemerkt gebleven!