Een korte recensie
Ik had natuurlijk niet zo verdomde naief moeten wezen. Als er tijdschriften bestaan voor miniatuurtreintjes, postzegelverzamelaars, hengelsporters (huh, is dat sport?), darters, biljarters en miniatuurwargamers notabene, dan bestaat er ook een tijdschrift voor bordspelspelers.
Toch was ik verbaasd. Misschien omdat ik het nooit eerder gezien had en dus dacht dat er geen markt was. Verder kwam de verbazing vooral omdat het oktobernummer van dit Engelse magazine Tabletop Gaming bij schrik niet een stations-AKO’tje in het Amstelstation bleek te liggen. Een hartstikke niche-tijdschrift in een bijstationnetje in Amsterdam-Oost. Lopen daar de potentiële kopers rond? En er bleken ook miniatuurbordwargames in te staan!
TG blijkt pas twee jaar te bestaan dus dat ik het niet eerder ben tegengekomen is niet zo gek. Het blad is opgemaakt in de kleurrijke hi-tech-stijl van PC-Gamer (dat ik vroeger kocht), met veel rood, wit, zwart en hippe kopletters. De uitgever is overigens tevens de uitgever van Miniature Wargames en de hoofdredacteur Matthew Jarvis is – inderdaad – iemand die voorheen voor PC Gamer schreef. Het blad maakt gebruik van beproefde formules, zoals de top-tien (‘best dexterity games’), de diepzinnige interviews met spelontwerpers (‘wat wilde u nu precies bereiken, wat is uw visie‘) en natuurlijk de quick & dirty spelrecensies. Wat zit er in de doos en is dit spel zijn geld waard?
Het oktobernummer is een Halloween-special met extra aandacht voor Spiel in Essen. Interessant is bijvoorbeeld de replay van het 1998-Spiel des Jahres ‘Elfenland’ dat in een door de ontwerper doorontwikkelde versie als ‘Ticket to Ride’ opeens een boardgamehit werd.
De interviews in dit nummer zijn vrij saai. Een doorgaans totaal onbekende ontwerper uit de stal van Hasbro of een andere fabrikant wordt gepresenteerd als VIP en legt uit dat het belangrijk is om balans in het spel te hebben en dat hij of zij gefascineerd is door de setting. Toevallig gaan de interviews over bijvoorbeeld Mansions of Madness en Axis & Allies & Zombies dus tussen de interviewregels door krijg je enige indruk van het spelletje. Maar de antwoorden zelf zijn open deuren. Meneer Van Essen (trouwens een prachtige naam voor een bordspelontwerper) die uitlegt dat het een mooi mechaniek is als iemand gedwongen is om zijn plan aan te passen – tsja. Dat ken ik ook van Mens Erger Je Niet.
Maar zonder dat verhaaltje zou ik niet hebben geweten dat Axis & Allies nu ook zombies ‘doet’ of dat er een miniatuurbordspel is gebaseerd op The Walking Dead. De focus lijkt te liggen op roleplay, miniatuur-roleplay, dungeon-crawlers en wat diepere strategische wargames. De recensie-selectie oktober behandelt Root (een soort veroverspel) X-Wing 2e editie, Vampire The Masquerade rollenspel, My Little Scythe dat overkomt als Carcassone voor tien-minners, het post-apoc-dice-duel-game Remnants, RPG-bordspel The Witcher (ontleend aan het videogame), het economische bordspel Brass: Birmingham en de dungeoncrawler Legends Untold. Er stond trouwens ook een painting guide voor Warhammer Age of Sigmar in. Het blad lijkt bedoeld voor de doelgroep ‘jonge mannen met hoge opleiding en goede banen die wel eens een duur bordspel kopen en rollenspellen spelen’.
Of die nu veel bij de AKO komen betwijfel ik maar de Hogeschool Holland is achter het station. Ik weet niet of deze glossy nog twijfelt over zijn doelgroep of dat de uitgever juist ontdekte dat de wargamers wel tijdschriften hadden, en rollenspelers nog niet. Het is voor hen een aangenaam koffietafelblad.
Ik zal het niet direct kopen, mijn interesse als gamer ligt elders. Doe mij liever een scenario van de slag bij Dnjnepropopetrovsk in 16XX tegenwoordig. Ik besef door dit soort tijdschriften meer en meer dat ik geen twintig en rollenspeler meer ben. Aaargh! Oudemannenalarm!
Best aardig, desondanks. Met mooie kleurige plaatjes is toch nooit wat mis?
